ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΣ: Λογοτεχνικό κίνημα που γεννήθηκε στη Γαλλία το 10ο αι.,στηρίζεται στην κλασσική παράδοση και απορρίπτει τον ρομαντισμό.
ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ: Λογοτεχνικό καλλιτεχνικό ρεύμα στη Γαλλία. Τον χαρακτηρίζει η μουσικότητα και υποβλητικότητα του στίχου.Από αυτόν επηρεάστηκαν πολλοί Έλληνες ποιητές όπως ο Κ. Χατζόπουλος, Ζ. Παπαντωνίου, Κ. Καρυωτάκης κ.ά.
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ:
ΗΘΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ
Γαλλία:μέσα του 19ου αι.Υιοθετεί τη μέθοδο των θετικών επιστημών.
Περιγραφή της ελληνικής υπαίθρου και των κατοίκων της.Ξεχωρίζουν οι: Αλ. Παπαδιαμάντης και Γ. Βιζυηνός που γράφουν στην καθαρεύουσα.
Κ. Παλαμάς: Ηγετική μορφή της Ν. Αθηναικής σχολής.Αξιοποιεί δημιουργικά στα ποιητικά του κείμενα τον Παρνασσισμό και τον Συμβολισμό.Επηρεάζεται από το επιστημονικό πνεύμα που επικρατούσε στα τέλη του 19ου αι. και αυτό κάνει την ποίησή του πιο διανοητική.Υιοθετεί τη δημοτική και συνδέει την ποιητική ζωή του τόπου με τις ρίζες της, το δημοτικό τραγούδι και τη Σολωμική παράδοση.
Το περιοδικό "Εστία" γίνεται το όργανο αυτής της λογοτεχνικής γενιάς.
Το 1888 ο Γ. Ψυχάρης δημοσιεύει το "Ταξίδι μου" σε ιδιότυπη δημοτική γλώσσα. Λογοτέχνες όπως ο Α. Καρκαβίτσας, ο Γρ. Ξενόπουλος, ο Κ. Χατζόπουλος, ο Κ. Θεοτόκης χρησιμοποιούν το ρεαλισμό στα κείμενά τους.
Αλ. Παπαδιαμάντης: Χρησιμοποιεί την καθαρεύουσα και το ιδίωμα της Σκιάθου, της ιδιαίτερης πατρίδας του. Γράφει ρεαλιστικά αλλά και με λυρικά στοιχεία.
r
1851-1911
ΘΕΑΤΡΟ: Από το 1880 και για περίπου 10 χρόνια αναπτύσσεται ένα νέο είδος:το "κωμειδύλλιο".Πρόκειται για ένα είδος τραγωδίας με παρένθετα τραγούδια. Οι ήρωες, άνθρωποι του λαού, μιλούν στη δημοτική ενώ σημαντικό ρόλο παίζουν το λαογραφικό και ηθογραφικό στοιχείο.
