ยาเสพติด

ประเภท1 ยาเสพติดใหโทษชนิดร้ายแรง

เฮโรอีน แอมเฟตามีน อีทอร์ฟีน

ประเภท2 ยาเสพติดให้โทษทั่วไป

ฝิ่น มอร์ฟีน โคเคน

ประเภท3 ยาเสพติดให้โทษชนิดเป็นตำรับยาที่มายาเสพติดให้โทษประเภท2ผสมอยู่

ยาแก้ไอที่มีฝิ่นหรือโคเดอีนเป็นส่วนผสม

ประเภท4 สารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาให้โทษประเภท1หรือประเภท2

อาเซติคแอนไฮไดรด์ อาเซติลคลอไรด์

ยาเสพติดให้โทษที่มิได้เข้าข่ายอยู่ในประเภท1 ถึงประเภท4

กัญชา พืชกระท่อม

ความอยากรู้อยากลอง ด้วยความคึกคะนอง

เพื่อนชวน หรือต้องการการยอมรับจากเพื่อนในกลุ่ม

มีความเชื่อในทางที่ผิด

ขาดความระมัดระวังในการใช้ยา

ถูกหลอกให้ใช้ยาเสพติดโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์

สภาพแวดล้อม ที่อยู่อาศัย

ร่างกายทรุดโทรม ซูบผอม

อารมณ์ฉุนเฉียว หรือเงียบขรึมผิดปกติ

ติดต่อกับเพื่อนแปลกๆใหม่ๆที่มีพฤติกรรมผิดปกติ

ขโมย ปล้น เพื่อหาเงินไปซื้อยาเสพติด

ขอเงินจากผู้ปกครองเพิ่ม หรือยืมเงินจากเพื่อนอยู่เสมอ

สารเคมีหรือวัตถุชนิดใดๆที่เสพเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าโดยรับประทาน ดม สูบ ฉีด แล้วทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจในลักษณะสำคัญ

ผู้ที่เสพต้องเพิ่มขนาดการเสพติดมากขึ้น

ผู้ที่เสพมีสุขภาพที่ทรุดโทรมลง

เมื่อหยุดเสพหรือลดปริมาณการเสพลงมา จะเกิดอาการขาดยาหรือสารนั้น

เกิดอาการหลอน เกิดภาพลวงตา มีความวิตกกังวล หวาดระแวง

ใจสั่น ความดันโลหิตสูง

เกิดความเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับระบบประสาทการรับรู้ทั้งหมด ไม่สามารถควบคุมตนเองได้

ทำลายปอดและระบบภูมคุ้มกันของร่างกาย

ผิวหนังแห้งดำไหม้เกรียม

หนาวสั่นเมื่ออยู่ท่ามกลางอากาศชื้น

ท้องผูก คลื่นไส้ อาเจียน ปากแห้ง

ไม่ทดลองยาเสพติดทุกชนิด

พยายามปลีกตัวออกห่างจากบุคคลหรือกลุ่มที่เกี่ยวข้องการยาเสพติด

ถ้ามีปัญหาหรือไม่สบายใจ อย่าเก็บไว้คนเดียว ควรปรึกษา ครูหรือผู้ปกครอง

ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์