ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ'1-ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Γ'1-ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

ΔΟΜΗ-ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΔΟΜΗ

Πλαγιότιτλους

ΣΚΗΝΕΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΜΕΤΡΟ

ΥΦΟΣ

ΓΛΩΣΣΑ

ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ

ΕΙΔΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΘΕΜΑ

Η πολιορκία των ανθρώπων από τον εχθρό τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά, αλλά και το σθένος και η δύναμη της ψυχής που δείχνουν. Αντιστέκονται ενθαρρύνοντας τον εαυτό τους ώστε να παραμείνουν πιστοί και άξιοι του χρέους τους.

Μελωποιημένη μορφή του ποιήματος από

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

Α' ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Ο Σουλιώτης δείχνει την απελπισία του πολεμιστή που δεν μπορεί να πολεμήσει και αποξενώνεται από τον βασικό του ρόλο λόγω της πείνας.

Ο Σουλιώτης πολεμιστής

Ο Σουλιώτης πολεμιστής

Ο παραδοσιακός ρόλος της μητέρας είναι "η τροφός" αλλά η μάνα στο ποίημα απομακρύνεται από αυτό τον ρόλο λόγω της έλλειψης τροφής.

Εκπροσωπεί τον άμαχο πληθυσμό.

Β' ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Με την παρουσίαση της φύσης, εκφράζεται:

Με την παρουσίαση της φύσης, εκφράζεται:

Άνοιξη- έρωτας

Η μαγεία και η ζωή της Άνοιξης που αποτελεί μια διαφορετική πολιορκία στο μυαλό των πολιορκημένων. Αντίθεση μεταξύ θλιμμένων προσώπων και χαρωπής φύσης.

Στοιχεία

Πεταλούδα

Πρόβατα

Χορτάρι

Ουρανός

Άγριο κρίνο

Θάλασσα

Μαύρη πέτρα

ΙΔΕΕΣ

Κεντρική ιδέα: Πέρα από την σωματική πολιορκία, οι πολιορκημένοι δέχονται και συναισθηματική πολιορκία.

Πολιορκημένοι αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες :
Α.Φυσικές κακουχίες όπως πείνα, φτώχεια,τραυματισμούς.
Β: Ψυχικές δοκιμασίες και πειρασμούς

ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ

Ανοιξιάτικη Φύση

Ανοιξιάτικη Φύση

Ευτυχισμένες αναμνήσεις του παρελθόντος

Ευτυχισμένες αναμνήσεις του παρελθόντος

Έρωτας και επιθυμία για ζωή

Έρωτας και επιθυμία για ζωή

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Κείμενο

Η μάνα αισθάνεται θλίψη διότι δεν μπορεί να εκπληρώσει το σκοπό της να ταΐσει το παιδί της.

Ο Σουλιώτης αισθάνεται ντροπή και απελπισία καθώς δεν μπορεί να σηκώσει το όπλο του προκειμένου να υπερασπιστεί το πολυαγαπημένο τόπο γέννησης του το Μεσολόγγι.

Αναγνώστης

Συμμεριζόμαστε την θλίψη και την απελπισία των πολιορκημένων.

Όντας και εμείς άνθρωποι καταλαβαίνουμε τους πειρασμούς που αντιμετωπίζουν και οι πολιορκημένοι. Ταυτιζόμαστε και τους συμπονούμε.

Το έργο του Σολωμού είναι διαχρονικό και αξόμη και υπό διαφορετικές συνθήκες όπως οι σημερινές, διαβάζεται και έχει απήχηση.