ความรู้เบื้องต้นในกระบวนการนโยบายสาธารณะ

เป็นโครงสร้างที่ทีระเบียบ คลอบคลุมไปด้วยการแบ่งแยกของอำนาจไปสู่รัฐบาล โดยมีระบบของรัฐ สหพัธรัฐเป็นพื้นฐานในการกำหนดกรอบแนวคิดของรัฐธรรมนูญ

มีกฎหมายให้ประชาชนเข้าถึงรัฐได้ ให้ประชาชนเป็นผู้สร้างรากฐานการปฏิบัติงานของรัฐบาล มีส่วนร่วมในพื้นที่นโยบาย ทำให้เกิดความคิดเห็นเชิงสาธารณะ แต่อาจจะทำให้เกิดความขัดแย้ง เป็นผลให้การทำงานล่าช้า

หน่วยงานภาครัฐได้มีการจัดการการบริหารที่ให้เอกชนได้มีส่วนในการจัดการ หรือเอกชนขอภาครัฐจัดการ

สินค้าสารธารณะเป็นของสารธารณะใด้ประชาชนได้ใช้อย่างเท่าเทียมและเหมาะสม

Free rider กลุ่มบุคลที่ใช้บริการโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายหรือผลประโยชน์ หรือนามแฝง "กาฝาก"

ผู้ที่กำหนดนโยบายมีส่วนร่วมในทางการเมืองใช้เป็นตัวเลือกนโยบาย คือ การสำรวจความคิดเห็นทางสาธารณะ ซึ่งผลของการสำรวจความเห็นทำเห็นให้เกิดข้อมูลชุดแรกในปี 1960

ความรู้สึก และความไว้วางใจของคนในชาติ ถือว่ามีความสำคัญต่อรัฐบาลมีผลต่อนโยบาลสาธารณะ

สนับสนุนในการแบ่งแยกประเด็นทางการเมืองและกฎหมาย

นักวิชาการและผู้เชี่นวชาญด้านนโยบายที่อาศัยอยู่ในองค์การเหลาสนั้นจะจัดการข้อมูบต่างๆ เพื่อให้ผู้กไหนดนโยบายและคนที่มีอิทธิกลสามารถใช้นโยบายใช้นโยบายได้ดีที่สุด

มีความสัมพันธ์กับองค์ประกอบประชากร รวมถึงโครงสร้างทางสังคม องค์ประกอบของประชากรประกอบไปด้วยอายุ เชื้อชาติ เพศและอื่นๆ ซึ่งมีการสั่ง ให้สำรวจประชากรทุกสิบปี สหรัฐอเมริกามีประชากรมากทำให้ทราบถึงแนวโน้มของประชากรได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญในการกำหนดนโยบาย

เป็นส่วนแรกในการดำเนินของสหพันธรัฐ โดยแนวคิดมาจากสถาบันนิติบัญญัติ คือการออกแบบกฎหมาย ซึ่งมีตุลาการในการตีความกฎหมายเป็นตัวแทนประชาชน มีความสำคัญเป็นศูนย์กลางกำหนดนโยบาย

พรรคการเมืองจะหาแนวทางที่น่าพึงพอใจสำหรับผู้เลือกตั้ง พรรคการเมืองต่างให้ความสำคัญในการอำนาจทางกฎหมายซึ่งถือเป็นฝ่ายนิติบัญญัติ

หน้าที่ของสื่อสำนักหนังสือพิมพ์ และนักการศึกษามีการส่งเสริมให้เชื่อว่า สื่อใหม่ๆ มีบทบาทสำคัญในการให้ข้อมูลของพลเมืองเกี่ยวกับประเด็นต่างๆ รวมถึงสิ่งที่รัฐบาลกำลังทำ

เหตุผลหลักที่ระบบราชการไม่น่าไว้ใจคือ ข้าราชการที่ม่ขนาดใหญ่ทั้งหมดไม่ได้ถูกแต่งตั้งทางการเมือง

การที่ข้าราชการกำหนดนโยบายทั้งหมด หากข้าราชการไม่ตัดสินใจก็ไม่เกิดนโยบาย

ระบบราชการต้องมีการผูกมัดทางการเมือง

ราชการเป็นผู้ตัดสินใจให้สาธารณะจึงทำให้ยากต่อการตอบสนองประชาชน

ราชการไม่ได้ทำตามความต้องการของประชาชนจำนวนหนึ่ง

หลังมีการสร้างลักษณะเฉพาะทางรัฐศาสตร์ นักรัฐศาสตร์จึงได้วิจัยเนื้อหาในรัฐธรรมนูญ ที่มีความเกี่ยวข้องในการกำหนดนโยบายสาธารณะ ศึกษาความสัมพันธ์สถาบันของรัฐที่เป็นทางการ

ผู้ที่มีส่วนร่วมแบบที่เป็นทางการ

ผู้ที่มีส่วนร่วมแบบที่ไม่เป็นทางการ

สถาบันนิติบัญญัติไม่สามารถเลี่ยงในการสะท้องกฎหมายและนโยบาย

จะไปสู่แนวโน้มที่ดีต่อการกำหนดยโยบาย

ระบบราชการถือเป็นการจัดการรัฐบาล ที่เป็นระบบเศรษฐกิจสมัยใหม่และการใช้ชีวิตของคนในสังคม

ตัวอย่างหนึ่งขององค์การ

ทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของกลุ่มผลประโบชน์ก็คือความรู้ โดยเฉพาะความเชี่ยวชาญพิเศษ

กลุ่มผลประโยชน์ที่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์สูงสุด จะเป็นทางเลือกให้กับนักกฎหมาย และข้าราชการให้เกิดประโยชน์

กลุ่มผลประโยชน์ที่มีความสำคัญในกระบวนการทางนโยบาย เนื่องจากว่ากลุ่มผลประโยชน์เหล่านี้เกิดจากรวมกลุ่มกันของปัจเจกชนที่มีอำนาจ

ที่สังคมอเมริกาได้เรียกกลุ่มผลประโยชน์นี้ว่า "Special Interest Groups" บางกลุ่มก็เรียกว่า "Public Interest Groups"

ชนิดของกลุ่มผลประโยชน์

ตัวแบบที่ทำให้เกิดการติดเป็นระบบ เป็นตัวแบบที่ง่ายที่สุดคือตัวแบบืั้ทีปัจจัยนำเข้าและผลลัพธ์ที่ง่ายที่สุดที่เกิดการตัดสินใจ ในเชิงนโยบายว่าจะกระทำหรือไม่

โดยมีหนังสือ A System Analysis of Politiccal life ของ David Easton ได้อธิบายงานชิ้นแรกเกี่ยวกับการเมืองโดยนำเสนอในรูปแบบรูปภาพ

มีการวิจารย์ระบบของ Easton ทำให้เห็นภาพของระบบการเมืองที่เรียกว่า Black Box เป็นระบบการทำที่สามารถแปลผลในการทำหน้าที่ได้

คลอบคลุมไปด้วยการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจ ไม่ว่าความมั่งคั่งทางสังคม ด้วยขนาดอุตสาหกรรม ค่าเฉลี่ยการเติบโตของเศรษฐกิจ ภาวะเงินเฟ้อ ค่าจ้างแรงงาน ข้อมูลเหล่านี้มีความจำเพาะเจาะจงไม่อาจละเว้นได้

ประธานาธิบดีสามารถใช้สิทธิได้เต็มที่ในการพิจารณาข้อดีในองค์การและเป็นคนที่จะนำพาให้บรรลุเป้าหมายของการบริการขององค์การ

อำนาจประธานาธิบดีจะนำไปสู่ Agenda setting ภายใต้วิกฤตการณ์ระยะความนิยมสูงสุดในขณะนั้น

การกำหนดนโยบายมีการดำเนินการอยู่ภายใต้กลุ่มต่างๆ ทั้งในแง่ของกลุ่มอิทธิพลและกลุ่มอำนาจ

พื้นที่เขตอำนาจกฎหมายมีกฎระเบียบเบื้องต้น

การเป็นไปตามลำดับขั้น

การจัดการที่เป็นทางการโดยมีระบบทางด้านเอกสาร

การฝึกฝนอย่างเชี่ยวชาญของผู้ทำงานในทางกฎหมายและการบริการรัฐกิจ

การทำงานอย่างเต็มสมรรถภาพอย่างเป็นทางการ

การจัดการอย่างเป็นทางการตามกฎหมายทั่วไป