
อาหารกระป๋อง
วัสดุในการผลิตกระป๋อง
แผ่นเหล็กเคลือบดีบุก
แผ่นเหล็กไม่เคลือบดีบุก
อะลูมิเนียมและโลหะผสมของอลูมิเนียม
ประวัติความเป็นมา
จากการศึกษาประวัติศาสตร์ของบรรจุภัณฑ์ บุคคลที่ได้รับการกล่าวขวัญมากที่สุดคือ ผู้ประดิษฐ์บรรจุภัณฑ์ที่สามารถเก็บรักษาอาหารได้ เป็นชาวเปอร์เซียชื่อ นิโคลัส แอปปิท ซึ่งต่อมาได้รับการพัฒนาต่อโดยใช้เป็นกระป๋องโลหะโดยชาวอังกฤษชื่อ ดอลกิ้น และฮอลล์
การบริโภค
ก่อนบริโภคถ้าต้องการอุ่นร้อน ควรถ่ายใส่ภาชนะหุงต้อมก่อนอุ่น
อาหารกระป๋องที่เปิดแล้วควรถ่ายใส่ภาชนะอื่น
ไม่ควรเก็บในระยะเวลาที่ยาวนานเกินไป
ลักษณะภายใน
ขณะเปิดควรมีลมดูดเข้าไป
อาหารที่บรรจุภายในต้องมีสี กลิ่นและรสตาม
ธรรมชาติ
ผิวด้านในกระป๋องควรเรียบ
อาหารที่มีความเป็นกรดสูง เช่น ผักกาดดองควรเป็นกระป๋ฮงที่มีแลคเกอร์เคลือบด้านใน
ยุคสมัยในการเปลี่ยนแปลง
ยุคโบราณ
เครื่องปั้นดินเผา
ก่อนพุทธกาล 2000 ปี
แก้ว
ก่อนพุธกาล 500 ปี
กระดาษ
ยุคเริ่มแรก
2245
กระดาษ
2352
กระป๋อง
2414
กระดาษลูกฟูก
2435
ฝา
2437
กระดาษลูกฟูก
2441
กระป๋องโลหะ
2451
บรรจุภัณฑ์แก้ว
2548
กระดาษลูกฟูก
2468
พลาสติก
ยุคปัจจุบัน
2503
พลาสติก
2505
กระป๋องโลหะ
2507
พลาสติก
2510
พลาสติก
2513
พลาสติก
2520
พลาสติก
2521
พลาสติก
2524
กล่องกระดาษ
2526
พลาสติก
ลักษณะภายนอก
ต้องมีฉลากที่เขียนแสดงรายละเอียดต่างๆ
ภาชนะบรรจุที่เป็นกระป๋อง ฝาและก้นกระป๋องต้องไม่บุบบวม