การพูดในที่ชุมชน
การโต้วาที (Debate)
เป็นศิลปะการพูดระหว่างคณะบุคคลสองฝ่าย เป็นการโต้เถียงกันในญัตติด้วยคำพูดและเหตุผล เพื่อหาข้อเท็จจริง และพัฒนาความรู้และเพื่อความเพลิดเพลิน
องค์ประกอบการโต้วาที
1. ญัตติ
ชื่อสั้นสะดุดใจไม่เป็นคำถาม มีน้ำหนักพอๆกันทั้ง2ฝ่าย
ไม่ขัดต่อศีลธรรม/กฎหมาย ให้ข้อคิด
2. ประธาน
กล่าวเปิดพิธี
แจ้งญัตติและระเบียบการ
แนะนำผู้โต้
เชิญผู้โต้
ทำตัวเป็นกลาง
จับเวลาและให้สัญญาณ
รวบรวมคะแนนจากกรรมการ
ประกาศผล
3. ผู้โต้วาที
มี 2 ฝ่าย
มีความรู้กว้างและมีความสามารถในการพูด
มีการเตรียมตัวอย่างดี มีไหวพริบดี
มีศิลปะในการพูดและมีมารยาทดี
มีจรรยาบรรณผู้โต้
เคารพผู้ฟังเมื่อประธานแนะนำ
ออกไปพูดเมื่อประธานเชิญ
รักษามารยาท,เวลา,ธรรมเนียมในการพูด
4. กรรมการ
ควารมีจำนวนคี่ ทำหน้าที่ให้คะแนน
มีชื่อเสียงควรแก่การเชื่อถือ
รู้กติกาและกฎเกณฑ์ในการโต้วาที
5. ผู้ฟัง
มีมารยาท
ฟังอย่างสนใจ
นำสาระที่ได้ไปใช้ประโยชน์
การอภิปราย (Discussion)
เป็นการปรึกษาหารือของกลุ่มบุคคลเพื่อแลกเปลียนความรู้ ความเห็นหรือแก้ปัญหา
องค์ประกอบการอภิปราย
1. สถานที่
ไม่กว้าง/แคบเกินไป
ไม่ไกลจากชุมชน
มีอุปกรณ์ครบ
2. เรื่องที่จะนำมาอภิปราย
ตรงกับจุดมุ่งหมายที่ผู้ฟังสนใจ
เนื้อหาไม่กว้างเกินไป
หาข้อเท็จจริงและข้อมูลได้ง่าย
3. ผู้ดำเนินการอภิปราย
ต้องรู้ระเบียบมีความรู้ของการอภิปราย
มีวาทศิลป์ รู้จักป้อนคำถาม
ไหวพริบดี อารมณ์เย็น ตรงต่อเวลา
ทำตัวเป็นกลางและสรุปประเด็นได้ดี
4. ผู้อภิปราย
มีความรู้
มีวาทศิลป์
มีมารยาทในการพูด พูดมีสาระ ใจกว้างและตรงต่อเวลา
5. ผู้ฟัง
มีมารยาทในการฟัง
จดบันทึกสิ่งที่น่าสนใจ
ซักถามอย่างมีมารยาทและนำสาระไปใช้เกิดประโยชน์
รูปแบบของการอภิปราย
1. การอภิปรายแบบคณะ
2. การอภิปรายแบบแลกเปลี่ยนความรู้
3. การอภิปรายแบบถามตอบ
4. การอภิปรายกับผู้ฟัง