สุราษฎร์ธานี

เป็นเมืองเก่าแก่ ชนพื้นเมือง ได้แก่ พวกเซมัง และมลายูดั้งเดิม อาศัยอยู่ ในเขตลุ่มน้ำหลวง และบริเวณอ่าวบ้านดอน ก่อนที่ชาวอินเดียจะอพยพเข้ามา ตั้งหลักแหล่ง และเผยแพร่วัฒนธรรม ปรากฏหลักฐาน ในอ.ท่าชนะ อ.ไชยา ต่อมา พ.ศ. 2458 รัชกาลที่ 6 โปรดฯ ให้เปลี่ยนชื่อเมืองไชยา มาเป็นเมืองสุราษฎร์ธานี แปลว่า เมืองแห่งคนดี

เขาสก หรือ เขื่อนรัชชประภา (เขื่อนเชี่ยวหลาน)

วัดพระบรมธาตุไชยาราชวรวิหาร

เกาะนางยวน

อุทยานธรรมเขานาในหลวง

ตลาดน้ำประชารัฐ บางใบไม้

สะพานแขวน วัดเขาพัง

“เมืองร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ”

ประเพณีลากพระบก

งานวันเงาะโรงเรียน

กีฬาชนควาย