METODO ANTIKONTZEPTIBOAK
Metodo antikontzeptibo naturalak:
Emakumezkoak noiz obulatzen duen zehaztea dute helburu, ondoren, zikloaren aldi antzuak mugatzeko asmoz.
Billings metodoa:
Aldi ugalkorretan zehar umetokiaren lepoa muki-jariakin garden eta elastiko batekin azaltzen da guztiz bustita. Mukositate hori garbi dagoenean aurdun geratzeko probabilitate gehiago dituzu, eta zikinagoa denean gutxiago.
Erritmoaren metodoa (Ogino-Knauss):
Ginekologoak, 28 eguneko ziklo normal batean, emakumezkoaren ugalkortasun aldia zikloaren 10. eta 17. egunen artean dagoela zehaztu zuten.
Tenperatura basalaren metodoa:
Emakumezkoaren «tenperatura basala» obulaziotik hurrengo hilekora arte 0,2 - 0,5ºC igotzen dela adierazten duen gertaera egiaztatuan oinarritzen da.
Metodo antikontzeptibo artifizialak:
KIMIKOAK:
Espermizidak:
Baginan jartzen diren kremak, gelak edo supositorioak dira, espermatozoideak hiltzeko.
Pilula antikontzeptiboak:
Emaku¬mezkoaren obulutegi-zikloa aldatzen dute, obulazioa eragotziz eta gerta litekeen ernalkuntza saihestuz.
MEKANIKOAK:
Diafragma:
Espermatozoideei bidea ixteko umetoki-lepoan jartzen den gomazko eraztuna da.
Preserbatiboak:
Espermatozoideak eta gaixotasunak baginara edo umetokira sartzen uzten ez duten gomazko mintzak dira.
Umetoki barneko gailua (UBG):
Umetokian ipiniz gero, paretetan ezartzea eragozten dio enbrioiari. Sendagile batek ezarri behar du eta ustekabean lekuz aldatuko balitz, zauriak eta infekzioak eragin litzake umetokian.
Basektomia:
Gizonezkoaren hodi deferenteen lotura da. Beraz, nahiz eta jariaketa espermatikoa izan , semenak ez du espermatozoiderik.
Falopioren tronpen lotura:
Emakumezkoen kasuan egiten da; beraz, obulua ezin daiteke tronpetan sartu eta ondorioz ernaldua izan.