arabera ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΕΚΟΥΤΣΙΔΟΥ 5 years ago
1375
Honelako gehiago
https://www.slideshare.net/ginazaza/ss-47502565
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θεσπίσει ένα κοινό ευρωπαϊκό βιογραφικό σημείωμα, για να παρουσιάσετε τα προσόντα σας με έναν τυποποιημένο τρόπο. Αν λοιπόν σας ζητηθεί ευρωπαϊκό βιογραφικό (πχ αν θέλετε να λάβετε μέρος σε κάποιο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα), τότε κατεβάστε αυτό το έγγραφο, κάντε αποθήκευση ως και προσαρμόστε το στα μέτρα σας.
δείτε εδώ ένα παράδειγμα: https://www.slideshare.net/nicknick243/europass-1-30352794
[Eπιστολή του Πατριάρχη Bαρθολομαίου]
Σεβαστοί μου γονείς,
Τα μαθήματα άρχισαν. Ήρθεν ο καιρός της δουλειάς. Θα εργασθούμε οκτώ μήνες για να έχουμε το δικαίωμα της ξεκούρασης το καλοκαίρι. Η πρώτη εβδομάδα των μαθημάτων περνά ευχάριστα, όπως θα περάσουν κι οι άλλες με τη βοήθεια Εκείνου. Ξαναβλέπουμε τους καθηγητάς μας, οι οποίοι μας περιβάλλουν με τόση στοργή, αγάπη και πατρικό ενδιαφέρον, προσπαθούν δε και εργάζονται και κοπιάζουν για το δικό μας το καλό. Μια ένδειξις του ενδιαφέροντός τους είναι και το ότι μας ρωτούν όλοι πώς περάσαμε τις διακοπές μας.
Με καινούριους συμμαθητάς και καινούριους καθηγητάς πολλές φορές, αρχίζουμε το νέο σχολικόν έτος και προσπαθούμε να φθάσουμε στην κορυφή του βουνού που ανεβαίνουμε, να φθάσουμε στην τελειότητα.
Αυτά, σεβαστοί μου γονείς, για το καινούριο σχολικόν έτος.
Με σεβασμό ο υιός Σας, Δημήτριος Αρχοντώνης
'Οτε ήμην παιδίον, ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, εκδ. Καστανιώτη, 2003
[Πρώτη μέρα στο Γυμνάσιο]
Κατηφόρισε σοβαρή, όπως ταίριαζε σ' ένα γυμνασιοκόριτσο, την καινούρια ακόμη γειτονιά της. Διέσχισε γρήγορα, όπως άρμοζε, την Πάνω Πλατεία και μπήκε στο δρόμο με τα μαγαζιά. Ούτε ματίτσα αριστερά και δεξιά. Με βιαστικό βήμα, έφτασε στην Κάτω Πλατεία, πέρασε απέναντι και μπήκε επιτέλους στο δρόμο που βρισκόταν το Γυμνάσιο. Ήταν κι αυτή πια γυμνασιοκόριτσο! Πήρε μια βαθιά ανάσα και μπήκε στον αυλόγυρο. Αμέσως όμως ένιωσε να βουλιάζει. Θεέ, πόσο τεράστιοι ήταν όλοι τους! Κι αυτή σαν νάνος! Ολόκληροι άντρες και γυναίκες! Πέρασε διστακτικά από δίπλα τους κι εκείνοι χαμήλωσαν το βλέμμα τους κατά τη μεριά της χαμογελώντας.
«[…] Και δεν ξέρω κανέναν εδώ. Και δες τι αέρα που έχουν όλες αυτές οι κυράτσες. Εγώ είμαι σαν βλαχαντερό!» σκέφτηκε αναψοκοκκινισμένη και ζάρωσε σε μια άκρη.
– Άννα!
Γύρισε κι είδε το Γιώργο. […]
– Tι θες σε τούτο το προαύλιο; […] Eμείς μένουμε στο κάτω προαύλιο. Δε σ' το 'πανε; Πάμε.
Η Άννα τον ακολούθησε αμίλητη.
– Εφέτος έχει έρθει καινούριος γυμνασιάρχης. Λένε πως είναι πολύ αυστηρός. Στο προηγούμενο Γυμνάσιο που ήταν, λένε, τους είχε κάνει όλους στρατιωτάκια, καθηγητές και μαθητές! […]
Tο κουδούνι τού έκοψε την κουβέντα. Έπρεπε να βρουν τώρα πού έκανε σειρά η τάξη τους. Και γρήγορα μάλιστα, γιατί οι καθηγητές είχαν ήδη βγει και στήνονταν με σεβασμό πίσω από έναν ψηλόλιγνο άντρα. «Αυτός είναι!» ακούστηκαν μερικά ψιθυρίσματα. Έπειτα ήρθε ο παπα-Νικόλας που τους έκανε αγιασμό και στο Δημοτικό. «Χμ, γι' αυτό εμείς αργούσαμε να μπούμε…» σκέφτηκε αθέλητα η Άννα, λογαριάζοντας τον εαυτό της ακόμη με τα παιδιά του Δημοτικού παρά με τούτους εδώ τους μαντράχαλους.
Ο αγιασμός έγινε όπως συνήθως, αλλά μετά βγήκε μπροστά ο γυμνασιάρχης κι άρχισε ένα κατεβατό από «πρέπει» κι «απαγορεύεται», που έκανε όλο το ακροατήριο κάτω να στενάξει. Από τις μεγάλες μάλιστα τάξεις ακούστηκαν έντονες διαμαρτυρίες.
– Δε θα ανεχτώ! φώναξε ο γυμνασιάρχης. Και τώρα οι μαθητές ν' αρχίσουν να προχωρούν απ' αριστερά και να μπαίνουν από την κυρία είσοδο στο πάνω προαύλιο. Οι μαθήτριες από δεξιά. Θα μπαίνουν από την πλαϊνή. […]
Πάλι ακούστηκαν διαμαρτυρίες.
– Δε θα ανεχτώ, είπα! Πάραυτα! Από αύριο θα υποστούν κυρώσεις οι μη συμμορφωθέντες!
– Κατάλαβες τι είπε τώρα; ρώτησε η Άννα τη διπλανή της, μια κοντούλα ξανθομάλλα.
– Όχι και τόσο. Θα δούμε όμως… Με λένε Αγγέλα. Εσένα;
– Άννα.
– Καθόμαστε μαζί;
– Γιατί όχι; Στο πρώτο, έτσι;
– Πού αλλού; Με τέτοιο μπόι…
Και γέλασαν.
Bούλα Μάστορη, Στο Γυμνάσιο, εκδ. Πατάκη, 1998
Το παιδί με τα σπίρτα
Το παιδί της μεγάλωσε. Έκλεισε σήμερα
τα έξι του χρόνια. Το χτένισε όμορφα.
Δε θα ’χει πια ανάγκη. Περνά και το βλέπει.
Στη γωνιά της πλατείας στέκει σαν άντρας.
Απ’ τα πέντε κουτιά τα σπίρτα έχει κιόλας
πουλήσει τα τέσσερα. — Παίζει ο χειμώνας
στα δέκα του δάχτυλα. Έγινε νύχτα.
Κοιτάζει η μητέρα του δεξιά της, ζερβά της,
απάνω και κάτω. Σκοτάδι:
«Ας μπορούσεν ανάβοντας το παιδί μου ένα
σπίρτο
να φωτίσει τον κόσμο».
Ν. Βρεττάκος, Ποιήματα 1929-1970, τόμ. 2, Διογένης
"Έχεις μήνυμα!"
Πόσο συνηθισμένη έκφραση;
Μηνύματα...στο ψυγείο, στο ταμπλό, στο τραπέζι, στο κινητό, στον υπολογιστή ή στον τηλεφωνητή.
Μηνύματα...γραπτά ή ηλεκτρονικά, τα μηνύματα κατακλύζουν τη ζωή μας και α-ποτελούν μορφή γραπτού λόγου.
[Mήνυμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail)]
23/11/2003
Γεια σας, παιδιά!
Τυχαία και μέσα από το portal του pathfinder ανακάλυψα το site σας.
Να πω ότι έμεινα έκπληκτος; Θα είναι λίγο…
Δεν ξέρω ποιος πήρε αυτή την πρωτοβουλία, αλλά το αποτέλεσμα είναι θεαματικό!!!
Tέτοιες προσπάθειες πρέπει να βραβεύονται και ο καλός λόγος να λέγεται…
Έτσι κι εγώ, στέλνοντας αυτό το μήνυμα, θα ήθελα να σας πω τα συγχαρητήριά
μου γι' αυτή σας την πρωτοβουλία και προσπάθεια.
Συνεχίστε να πλουτίζετε τις σελίδες αυτές. Αξίζει τον κόπο…
Γιάννης από Λιβαδειά Bοιωτίας
[Kανονισμός σχολείου]
Οι μαθητές που καθυστερούν θα παραμένουν στο προαύλιο μέχρι να τελειώσει η προσευχή και στη συνέχεια θα ανεβαίνουν στις τάξεις τους μαζί με τους υπόλοιπους συμμαθητές τους.
Μετά την είσοδο του καθηγητή στην τάξη, κανένας μαθητής δε θα γίνεται δεκτός στο μάθημα.
Οι μαθητές που καθυστερούν περαιτέρω θα χάνουν την 1η διαδακτική ώρα και η είσοδός τους στην τάξη θα γίνεται μόνο με σημείωμα που θα παίρνουν από τη Διεύθυνση. Σημείωμα θα παίρνουν, επίσης, για να μπουν στην τάξη και οποιαδήποτε άλλη ώρα έρχονται στο σχολείο , χωρίς ποτέ να διακόψουν το μάθημα.
Δεν επιτρέπεται η αποχώρηση από το σχολέιο χωρίς προηγούμενο σχετικό αίτημα που θα υποβάλει ο κηδεμόνας στη Διεύθυνση του σχολείου
ΕΛΛΑΔΑ 08.01.2018
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Σε πολλά σπίτια τις φετινές γιορτές το «επί γης ειρήνη» ακυρώθηκε, όχι κυρίως γιατί τα νεότερα μέλη των οικογενειών «έλιωσαν» μπροστά σε οθόνες παίζοντας πολεμοχαρή ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά γιατί δεν έλειψαν οι έντονες συγκρούσεις των γονιών με τα παιδιά τους, όσον αφορά τον χρόνο που θα περάσουν στο Ιντερνετ. «Κάποια στιγμή, μετά το φαγητό, τα τέσσερα παιδιά της παρέας, ηλικίας 12-13 ετών, κλείστηκαν στο δωμάτιο του γιου μας και βγήκαν μόνο όταν ήρθε η ώρα της αναχώρησης, έπειτα από αρκετές ώρες που έπαιζαν ασταμάτητα παιχνίδια στο Ιντερνετ», μας λέει η Γεωργία.
Ακόμα πιο δύσκολη ήταν η εμπειρία του Θεμιστοκλή, του οποίου ο 14χρονος γιος ζήτησε να φιλοξενήσει για διανυκτέρευση φίλο του στο σπίτι τις ημέρες των γιορτών. «Το πρώτο βράδυ έπαιζαν ασταμάτητα μέχρι τις 5 ή 6 το πρωί, δεν γνωρίζω ακριβώς, γιατί έκανα το λάθος να κοιμηθώ πρώτος. Την επόμενη ημέρα, δεν ξυπνούσαν με τίποτα, σηκώθηκαν κατά τις 2 μ.μ. και αφού έφαγαν... πρωινό, ξαναστρώθηκαν στο παιχνίδι.
«Κλείστηκαν στο δωμάτιο του γιου μου και δεν έβγαιναν παρά μόνο για τουαλέτα και για να τσιμπήσουν κάτι. Οταν συνειδητοποίησα πως θα επαναλαμβανόταν το προηγούμενο βράδυ και αφού οι εκκλήσεις μου να πέσουν για ύπνο δεν εισακούστηκαν, υποχρεώθηκα να αποσυνδέσω το Ιντερνετ και να κοιμηθώ με το ρούτερ αγκαλιά!», μας λέει ο Θεμιστοκλής. Οι οικογενειακές συγκρούσεις για τις ψηφιακές ολονυχτίες των παιδιών πληθαίνουν, καθώς όλο και περισσότεροι έφηβοι αλλά και παιδιά κοιμούνται με το κινητό τους στο μαξιλάρι, βλέποντας βίντεο (δεχόμενα και μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας). Καθημερινές ιστορίες των ενδοοικογενειακών πολέμων για το Ιντερνετ, που φέρνουν αντιμέτωπους γονείς και παιδιά, συχνά με πολύ έντονο τρόπο και χωρίς να λείπουν ακόμα και οι βιαιοπραγίες, και μάλιστα πιο συχνά εθισμένων και οργισμένων παιδιών εις βάρος των γονιών τους.
Η έρευνα
Η χρήση του Διαδικτύου είναι πλέον ευρύτατη στα παιδιά, και αφορά πλέον και τις ηλικίες του δημοτικού (ακόμα και νωρίτερα), ενώ πριν από μερικά χρόνια μιλούσαμε κυρίως για μαθητές γυμνασίου. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Focus Bari (Δεκέμβριος 2017), για λογαριασμό του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας, το 78% των παιδιών 5-12 ετών χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο, ποσοστό που ανεβαίνει στο 89,3% για τις ηλικίες 10-12 ετών. Από ποιες συσκευές συνδέονται τα παιδιά; Κυρίως από ταμπλέτες (35,4%), οι πωλήσεις των οποίων είχαν μεγάλη ανάπτυξη τα προηγούμενα χρόνια, ακολουθούν τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα (27,8%) και λιγότερο από ένα στα τέσσερα (23,7%) «μπαίνουν» από λάπτοπ.
Την ίδια ώρα καταγράφεται πως ένα στα πέντε παιδιά, ηλικίας 6-12 ετών, διαθέτει κινητό τηλέφωνο (!), σε πείσμα των προειδοποιήσεων των επιστημόνων για θέματα ακτινοβολίας κι όχι μόνο. Οπως βλέπουμε, τα περισσότερα παιδιά, ηλικίας δημοτικού, έχουν δικές τους συσκευές (τάμπλετ ή κινητά τηλέφωνα) για να συνδέονται με το Ιντερνετ. Οταν τα παιδιά από τόσο μικρή ηλικία εθίζονται στο Διαδίκτυο και αναπτύσσουν αποκλειστικά τις συγκεκριμένες δεξιότητες και όχι άλλες, τότε όταν φτάνουν στην εφηβεία υπάρχουν αυξημένοι κίνδυνοι να «κολλήσουν».
Σαφή αυξητική τάση στις οικογένειες ή στους ίδιους τους εφήβους, που ζητούν βοήθεια για να αποφύγουν την εξάρτηση από το Διαδίκτυο, καταγράφεται στη Γραμμή Βοήθειας του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου (210-6007686). «Πλέον, το 40% από τα 1.800 τηλεφωνήματα που λαμβάνουμε το έτος αφορά συμπεριφορές εξάρτησης», λέει στην «Κ» ο Γιώργος Κορμάς, υπεύθυνος της γραμμής, ο οποίος σημειώνει πως «το πρόβλημα επεκτείνεται και αγγίζει όλο και μικρότερες ηλικίες. Τώρα ξεκινάμε με μαθητές της Ε΄ και της Στ΄ Δημοτικού, έναντι 14-15 ετών παλαιότερα», συμπληρώνει ο κ. Κορμάς. Και τονίζει: «Η Ελλάδα είναι πρώτη στην Ευρώπη στις αναφορές προβλημάτων εξάρτησης στις αντίστοιχες τηλεφωνικές γραμμές».
«Χρειάζεται ανάπτυξη της ψηφιακής νοημοσύνης. Η γενιά που μεγαλώνει τώρα θα ζει με την τεχνολογία. Οφείλουμε να την εκπαιδεύσουμε στο να μπορεί να αξιοποιεί τις δυνατότητές της και να καταπολεμά τα αρνητικά στοιχεία», λέει στην «Κ» ο Κωνσταντίνος Σιώμος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο. «Να μεγαλώνουμε παιδιά ισορροπημένα, με γνώση των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων τους, με πλήθος δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων (καλλιτεχνικών, αθλητικών κ.λπ.), και ψυχαγωγία που δεν θα περιορίζεται μόνο στην ηλεκτρονική, που είναι βεβαίως εύκολη και φτηνή», συμπληρώνει.
Ο κ. Σιώμος υπογραμμίζει την ανάγκη το παιδί να δοκιμάζει πολλές δραστηριότητες από νωρίς, να αναπτύσσει τα ταλέντα του σε πολλά επίπεδα, καθώς η χρήση των υπολογιστών και του Ιντερνετ «εκπαιδεύει τον εγκέφαλό μας σε ένα πολυπαραθυρικό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η άμεση ανταμοιβή για όποια μικρή “επιτυχία”, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η ντοπαμίνη, η ορμόνη της ευχαρίστησης. Αυτό έχει ως συνέπεια να μειώνεται η ελκυστικότητα της μάθησης ή άλλων δραστηριοτήτων, που η επιβράβευση γίνεται με άλλους τρόπους και ρυθμούς».
Παθολογική χρήση
Οπως καταγράφηκε σε πανελλήνια έρευνα στον μαθητικό πληθυσμό για τη «Χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές» (2015), το 15,1% των μαθητών 16 ετών έχει συμπεριφορές παθολογικής χρήσης Διαδικτύου (19% στα κορίτσια, 11% στα αγόρια). Το 40,5% «μπαίνει στο Διαδίκτυο όταν νιώθει άκεφος/η», το 35,9% «για να ξεφύγει από τις στενοχώριες», ενώ το 20,8% «συμβαίνει να δυσκολεύεται να βγει από το Διαδίκτυο».
Ιδιαίτερη πλευρά της προσπάθειας για μια ισορροπημένη σχέση των εφήβων με το Ιντερνετ αποτελεί η καταπολέμηση του ξενυχτιού μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή (ή και του κινητού). «Υστερα από ένα ξενύχτι, το παιδί αντιμετωπίζει διάσπαση προσοχής, κούραση, ένταση, εκνευρισμό. Ο νυκτερινός ύπνος δεν μπορεί να αναπληρωθεί, τότε ελευθερώνονται οι αναπτυξιακές ορμόνες», σημειώνει ο κ. Κορμάς. Η τάση για ψηφιακή αγρύπνια είναι μια ένδειξη εθισμού του παιδιού από τα ψηφιακά μέσα. «Η εξασφάλιση του κανονικού βραδινού ύπνου του παιδιού αποτελεί βασικό πεδίο πρόληψης της εξάρτησης από το Ιντερνετ», συμπληρώνει ο κ. Κορμάς.
Ελλειμμα αυτοεκτίμησης και κοινωνικότητας
Εντός του 2018 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα συμπεριλάβει τη διαταραχή διαδικτυακού παιχνιδιού στη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD). «Πρόκειται για ανακοίνωση που έγινε στην αρχή του 2018 και σημαίνει πλέον πως η μονομανία μιας μερίδας του πληθυσμού με τα παιχνίδια στο Ιντερνετ αντιμετωπίζεται ως συμπεριφορά εθισμού, που οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες», λέει στην «Κ» ο Κωνσταντίνος Σιώμος. «Αναγνώριση της διαταραχής αυτής θα οδηγήσει να αντιμετωπίζεται ως ασθένεια από τα Ταμεία και το σύστημα υγείας», συμπληρώνει.
Ενα μέρος των παιδιών που καταφεύγουν και κλείνονται στον ψηφιακό κόσμο αντιμετωπίζει ελλείμματα αυτοεκτίμησης και κοινωνικών σχέσεων. «Γι’ αυτό βλέπουν το Διαδίκτυο ως μέσο καταφυγής, όπου μπορούν να κινηθούν σε ένα περιβάλλον που μοιάζει λιγότερο απειλητικό από την πραγματική ζωή. Από την άλλη, παιδιά που δεν είχαν παρόμοιες δυσκολίες τις αναπτύσσουν μέσω του εθισμού», σημειώνει ο κ. Σιώμος. «Απαιτείται το φίλτρο της κριτικής σκέψης απέναντι στην τεχνολογία», τονίζει.
Έντυπη
Στο γραφείο του διευθυντή
[Διάλογος μαθήτριας-διευθυντή σχολείου]
–Μην κάνεις έτσι, παιδί μου, δεν πρόκειται να σε φάει κανένας! της είπε ο γυμνασιάρχης πιάνοντας το σφυγμό της. Πού είναι εκείνο το νερό που ζήτησα;
Η Γαλλίδα το 'φερε τρέχοντας, ενώ εκείνος μέτραγε το σφυγμό της Άννας.
– Ησύχασε, παιδί μου. Tι κάνεις έτσι; Πιες λίγο νερό να συνέλθεις και μετά τα λέμε.
Καινούριος
της Άννας, που είχε προς στιγμή σταματήσει.
– Ησύχασε. Δεν πρόκειται να σε φάμε.
– Θα… μου… δώσετε… όμως… αποβολή! είπε εκείνη ανάμεσα στους λυγμούς της. Εσείς… με το τίποτα… δίνετε αποβολή.
– Ε, όχι και με το τίποτα.
– Κι όλοι σάς φοβούνται! Μικροί και μεγάλοι.
– Υπερβολές!
– Κανείς δε σας αγαπάει!
– Χμ, χμ…
– Όλο μη κι απαγορεύεται! είχε πάρει φόρα τώρα η Άννα.
– Μπορείς να μου πεις γιατί… έδειρες το συμμαθητή σου; τη ρώτησε εκείνος ήρεμα.
– Μαλώσαμε.
– Και μ' όποιον μαλώνεις εσύ, του σπας τη μύτη;
– Κατά λάθος έγινε.
– Εσύ, όμως, δε με φοβάσαι και τόσο, μου φαίνεται…
– Σας φοβάμαι.
– Όμως τα λες ένα χεράκι…
– Με πνίγει το δίκιο. Δε λέω, είστε δίκαιος αλλά αχώνευτος, πώς να το κάνουμε…
– Καλά, καλά… Πήγαινε τώρα και να μη μάθω ότι μάλωσες με κανέναν ξανά, γιατί…
* κοπετός: δυνατό κλάμα που συνοδεύεται από κραυγές και χτυπήματα στο στήθος.
Βούλα Μάστορη, Στο Γυμνάσιο, εκδ. Πατάκη, 1998
Στην αυλή του σχολείου με συμμαθητές
Στο λεωφορείο
Κύριε Πρόεδρε,
Αξιότιμα Μέλη,
Κυρίες και Κύριοι,
Καταρχήν επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω την Oxford Union που έφερε το θέμα αυτό για συζήτηση και ευχαριστώ που με προσκαλέσατε. Νομίζω ότι θα ήταν καλό αυτό το βράδυ ν’ ακουστεί μια ελληνική φωνή. Μια φωνή έστω με τη φτωχή μου προφορά. Την ακούω και μορφάζω. Θυμάμαι εκείνο που είπε κάποτε ο Brendan Behan για κάποιο εκφωνητή. «Μιλάει σαν να ’χει τα Ελγίνεια Μάρμαρα στο στόμα του».
Εισήγηση-Ομιλία
Προσφώνηση: Αγαπητοί συμμαθητές, Αγαπητοί καθηγητές, Αξιότιμοι σύνεδροι, Κυρίες και κύριοι κ. ά ανάλογα με την περίσταση.
Πρόλογος: Αφορμή εκφώνησης της ομιλίας - Καλό είναι να δηλώνεται η ιδιότητα του ομιλούντα - Να αποσαφηνίζεται το θέμα και η θέση (π.χ Αξιοποιώντας την ευκαιρία που μου δίνεται θα ήθελα να εκφράσω τις απόψεις μου σχετικά με τις πολλαπλές δυνατότητες αλλά και τους επικείμενους κινδύνους από τη χρήση του Διαδικτύου στην εκπαίδευση. Προσκομίζοντας τη μαθητική μου εμπειρία φρονώ ότι θα αναδειχθούν κι άλλες πτυχές του θέματος).
Κύριο θέμα: Αναπτύσσουμε τις θέσεις μας με παράθεση επιχειρημάτων τα οποία διατυπώνουμε με ζωντανό και επικοινωνιακό ύφος, ώστε να αναδεικνύεται η προφορικότητα του λόγου.
Στοιχεία προφορικότητας:
• οι αποστροφές στο κοινό με φράσεις: «όπως όλοι γνωρίζετε…, νομίζω ότι όλοι θα συμφωνούσατε αν…., ποιος από μας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει…..
• η χρήση του α’ ή β’ προσώπου (π.χ Νομίζω ότι είναι αναγκαίο να τονίσω, όλοι νομίζω θα συμφωνούσατε…)
• Η διατύπωση ρητορικών ή απλών ερωτημάτων.
Επίλογος: Ολοκληρώνοντας την παρουσίασή μας τονίζουμε κάποιο σημείο που το θεωρούμε σημαντικό και εξάγουμε κάποιο συμπέρασμα.
Επιφώνηση: Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας, Σας ευχαριστώ ….
