Kategorier: Alle

af Nikos Psaromiligos 6 år siden

349

Θανατική ποινή

Η ανθρώπινη ζωή ως έννομο αγαθό εξαρτάται από την αναγνώρισή της από την κρατική εξουσία, δημιουργώντας μια σχέση μεταξύ του δικαιώματος στη ζωή και της κρατικής εξουσίας. Η θανατική ποινή παραμένει ένα αμφιλεγόμενο θέμα, καθώς η πιθανότητα δικαστικής πλάνης κάνει την τιμωρία αυτή ανεπανόρθωτη και αμετάκλητη.

Θανατική ποινή

Άνθρωποι που αθωώθηκαν μετά την εκτέλεσή τους

Trailer της ταινίας "Το Πρόσινο Μίλι"

Η παραβίαση του δικαιώματος στην ζωή από το ίδιο το κράτος

Η υπεροχή του εννόμου αγαθού της ανθρώπινης ζωής είναι σχετική και όχι απόλυτη. Αφού μιλάμε για έννομο αγαθό της ζωής, προϋποτίθεται αναγνώρισή του από μία έννομη τάξη. Έννομη όμως τάξη έξω από την κρατική εξουσία δεν νοείται. Αφού λοιπόν η αναγωγή του αγαθού "ανθρώπινη ζωή" σε έννομο οφείλεται στην κρατική εξουσία, είναι νομικά παράλογο να προτάσσεται το πρώτο απέναντι στη δεύτερη.

Ωστόσο, οι περιπτώσεις λανθασμένων καταδικών είναι πάρα πολλές και όχι μόνο καταδικών σε θανατική ποινή

Μια περίπτωση αθώωσης θανατοποινίτη στις ΗΠΑ

Σε παρόμοια κατάσταση βρίσκονται άνθρωποι που ξεκινούν για μία "αποστολή θανάτου", καθώς και ανίατα άρρωστοι που γνωρίζουν τον βέβαιο επικείμενο θάνατό τους

Η υπαρξιακή-οριακή κατάσταση του μελλοθανάτου δεν είναι αντίθετη με το Σύνταγμα, αφού δεν έχει καμιά σχέση με την απαγορευμένη σ' αυτό προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,

όμως

ο καταδικασμένος σε θάνατο έχει το μοναδικό "προνόμιο" να γνωρίζει τη βεβαιότητα του επικείμενου θανάτου του, πράγμα που τον τοποθετεί έξω από τα όρια της ανθρώπινης υπάρξεως

το τελευταίο βράδυ μου: Στ.Καζαντζίδης

διότι

Αν και είναι το πιο σοβαρό επιχείρημα, δεν είναι ακαταμάχητο.

Η ανελαστικότητα της ποινής

ψυχικής τυραννίας του μελλοθάνατου

λόγω

το ανεπανόρθωτο της ποινής σε περίπτωση δικαστικής πλάνης

Κάθε ποινή όταν εκτελεστεί είναι ανεπανόρθωτη εκτός, από τη χρηματική ποινή. Τα χρόνια που έμεινε κανείς στη φυλακή δεν γυρίζουν πίσω, ούτε οι ευκαιρίες που έχασε στη ζωή του ξαναπαρουσιάζονται. Το ανεπανόρθωτο είναι ζήτημα ποσοτικού μεγέθους στην περίπτωση της θανατικής ποινής.

γνώσης επικείμενου θανάτου

Επιχειρήματα κατά της θανατικής ποινής

Η ανικανότητά της να αποτρέψει από την διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων

Η αντισυνταγματικότητα της ποινής

Η βαναυσότητα της ποινής

Η αντίθεση προς το κοινό αίσθημα

Εκείνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να αποφεύγεται η έκδοση πλανημένων δικαστικών αποφάσεων ή –στο μέτρο που αυτό δεν είναι εφικτό– να αποφεύγεται η επιβολή της θανατικής ποινής σε περίπτωση υπάρξεως και της παραμικρής υπόνοιας για ενδεχόμενο εκδόσεως πλανημένης αποφάσεως

Το ίδιο ανελαστική είναι και η ποινή της ισόβιας κάθειρξης που προτείνεται σε αντικατάσταση της θανατικής ποινής

Για τους επαγγελματίες εγκληματίες η απειλή θανατικής ποινής έχει αναμφίβολα ανασταλτικό αποτέλεσμα. Έτσι εξηγείται, γιατί οι απαγωγείς, όταν βρεθούν σε αδιέξοδο, προτιμούν τις περισσότερες φορές να παραδοθούν παρά να σκοτώσουν τα θύματά τους

Δεν ισχύει πλέον, αφού με την αναθεώρηση του 2001 η θανατική ποινή επιβάλλεται μόνο για κακουργήματα που διαπράττονται σε καιρό πολέμου κα ισχετίζονται μ' αυτόν (άρθρο 7 § 3)

https://www.oneman.gr/keimena/diabasma/megala_keimena/h-teleytaia-ektelesh-thanatopoinith-sthn-ellada.5132282.html

εκτέλεση στην Καισαριανή

Υπάρχουν αντιπαραδείγματα στα οποία η κοινή γνώμη υποστηρίζει την επιβολή θανατικής ποινής, π.χ. η περίπτωση του Ted Bundy

Θανατική ποινή (παρουσίση επιχειρημάτων του κειμένου του Μανωλεδάκη)