Класификација на вишите програмски јазици според начинот на кој се обработуваат
податоците:
• императивни и
• декларативни.
Декларативниот начин е описен начин, со кој се опишува како да се дојде до резултатот.
Императивниот начин е наредбен начин. Главна карактеристика на програмите коишто
функционираат на овој начин е користењето на променливи, наредби и процедури.
влезни податоци → наредби → резултати
• објектно−ориентирани(C++, Java, C#, Delphi, Simula, и др.)
Процедурите се скриени во самите објекти
• процедурални (Basic, FORTRAN, Pascal, C, Ada, Modula,
и др.)
Процедурите со кои се обработуваат податоците се одвоени
Симболичките јазици се машинсo ориентирани јазици, бидејќи во зависност од
процесорот секој компјутер или група компјутери има свој сопствен симболички
јазик
Изработил:
Васил Хаџи-Тосев
Поделба на програмските јазици
СИМОБЛИЧКИ
(АСЕМБЛЕР)
Се состои од симболи кој ги означуваат машинските инструкции
MOV, ADD итн.
Пример на програма во симболички јазик:
16D7:0000 MOV AX,16D6
16D7:0003 MOV DS,AX
16D7:0005 MOV AL,[1000]
16D7:0008 ADD AL,[0001]
16D7:000C MOV BX,8010
16D7:000F MOV [BX],AL
16D7:0011 MOV AH,4C
16D7:0013 INT 21
МАШИНСКИ
Пример на програма во машински јазик:
B8D616
8ED8
A00000
02060100
BB1080
B44C
CD21
0 и 1
Бинарен систем → хексаден систем
Јазик на компјутерот
ВИШИ
Класификација на вишите програмски јазици според областа на примена:
Јазици со општа намена FORTRAN, COBOL, Basic, Pascal. C/C++, Java, C#
Јазици за вештачка интелигенција PROLOG, LISP, FORT, COMIT
и др.
Јазици за системско и паралелно програмирање ADA, MODULA−2 и др.
Скриптни јазици Perl, Tcl, JavaScript, Python и др.
Специјални јазици RPG, SQL, Perl, Python и др.
Својства на вишите програмси јазици:
• машински независни јазици,
• проблемски ориентирани јазици.
Вишите програмски јазици се развиваат кон крајот на
50-тите години на дваесетиот век,
со цел програмирањето да се приближи кон сè
побројните корисници
Предности на вишите програмски јазици:
• програмирањето значително се олеснува,
• овозможува брзо и ефикасно запишување на алгоритмите во компјутерски програми,
• не е потребно да се знаат техничките својства на компјутерот,
• не зависат од компјутерот на кој се извршува програмата,
• многу брзо и лесно се учат
• овозможува размена на програми меѓу корисниците.
Вишите програмски јазици имаат своја азбука составена од цифри, букви и специјални знаци (интерпункциски знаци и знаци за аритметички и логички операции). Со комбинација на букви од англискиот јазик се формираат елементарни конструкции
на јазикот − зборовите, коишто го сочинуваат речник на јазикот.
На пример:
INPUT, DO, READ, OPEN, IF, FOR, REPEAT, STOP, PRINT
итн.
Примери:
IF N=10 GOTO50
REPEAT UNTIL KEYPRESSED
MULTIPLYA BY B GIVING C
Изворна програма (анг. source program) − програма напишана во виш програмски јазик.
Преведувач (анг. compiler)
Извршна програма (анг. executive program)
Извршната програма се сместува како датотека на некоја надворешна меморија, од каде
се повикува(активира) кога треба да се изврши.
Понекогаш, се користи и директно извршување на изворната програма, без да биде
преведена во извршна. Тоа се прави со системски програми наречени интерпретери.
Тие не прават датотеки во машинска форма, туку секвенциално
(последователно) ги извршуваат наредбите од програмата.
ВИСОКИ ПРОГРАМСКИ ЈАЗИЦИ
Хронолошко појавување на некои
поважни програмски јазици.
ГОДИНА ЈАЗИЦИ
1945 машински јазик
1950 асемблер
1955 FORTRAN
1960 ALGOL
COBOL
LISP
1965 Basic
1970 Pascal
PROLOG
1980 C
1985 SQL
1990 C++
1995 Java
Haskell
2000 C#
