Categories: All

by maria papoutsi 9 years ago

1347

Είδη του Αρχαίου ελληνικού ποιητικού λόγου

Στην αρχαία Ελλάδα, ο ποιητικός λόγος ήταν ποικιλόμορφος και αναπτύχθηκε σε διάφορα είδη. Το έπος, με εξέχοντα παραδείγματα την "Ιλιάδα" και την "Οδύσσεια" του Ομήρου, κατείχε σημαντική θέση ήδη από τον 8ο αιώνα π.

Είδη του Αρχαίου ελληνικού ποιητικού λόγου

Είδη του Αρχαίου ελληνικού ποιητικού λόγου

λυρική ποίηση (ακμή: 7ος και 6ος αι. π.Χ.)

-Ελεγειακή ποίηση (Καλλίνος ο Εφέσιος, Τυρταίος, Σόλων κ.ά.). - Ιαμβική ποίηση (Αρχίλοχος ο Πάριος, Σημωνίδης ο Αμοργίνος, Ιππώναξ ο Εφέσιος κ.ά.). - Μελική ποίηση ή Αιολικό μέλος (Σαπφώ, Αλκαίος, Ανακρέων κ.ά.). -Χορική ποίηση (Πινδάρου επίνικοι ύμνοι, Αλκμάν, Στησίχορος, Σιμωνίδης ο Κείος, Βακχυλίδης, Αρίων ο Μηθυμναίος, ο «ευρετής του τραγικού τρόπου», ο οποίος τελειοποίησε τους διθυράμβους).

έπος (ακμή: 8ος αι. π.Χ.)

-Ηρωικό έπος (Ομήρου «Ιλιάδα», «Οδύσσεια»). -Διδακτικό έπος (Ησιόδου «Έργα και Ημέρες»). -Παρωδικό έπος (Ομήρου «Βατραχομυομαχία», «Μαργίτης»). -Θρησκευτικό-Φιλοσοφικό έπος (Ησιόδου «Θεογονία», Ομήρου «Ύμνοι»)

δράμα (γένεση: β΄ μισό 6ου αι. π.Χ)

είδη
σατυρικό δράμα

(Πρατίνας από Φλιούντα Πελοποννήσου-θεωρείται ο αναμορφωτής του σατυρικού δράματος και το εισήγαγε στην Αττική. Ίων από Χίο. Όλοι οι τραγικοί ποιητές έγραψαν σατυρικά δράματα. Σώθηκαν μόνο δύο σατυρικά δράματα: Ευριπίδου «Κύκλωψ» (ολόκληρο, χρον. 412 π.Χ.) και Σοφοκλή «Ιχνευταί» (μόνο 451 στίχοι του))

ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ:"ΚΥΚΛΩΨ"

κωμωδία

εκπρόσωποι

(Αριστοφάνης: «Ειρήνη», «Σφήκες», «Εκκλησιάζουσες», «Θεσμοφοριάζουσες», «Πλούτος», «Βάτραχοι», «Νεφέλες» − Νέα Κωμωδία: Μένανδρος κ.ά).

Παρακολουθείστε την κωμωδία: "ΕΙΡΗΝΗ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ"

(2000, ΑΡΧΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΔΕΛΦΩΝ- Εθνικό Θέατρο)

τραγωδία

Η τραγωδία αναπτύχθηκε τον 5ο π.Χ αιώνα στην Αθήνα. Εκεί, εκτός απο τις κατάλληλες κλιματολογικές και κοινωνικές συνθήκες , κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισε το δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτό ευνοούσε τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, την ελεύθερη έκφραση των απόψεων, το διάλογο και την αντιπαράθεση. Μαλιστα, την εποχή εκείνη, η Αθήνα ήταν σπουδαίο πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο με μεγάλη ισχύ.

εκπρόσωποι:

(Θέσπις, Χοιρίλος ο Αθηναίος, Επιγένης από Σικυώνα, Πρατίνας από Φλιούντα Πελοποννήσου, Φρύνιχος ο Αθηναίος, Αισχύλος (525-456 π.Χ.), Σοφοκλής (496-406 π.Χ.), Ευριπίδης (485-406 π.Χ.), Νεόφρων από Σικυώνα, Ίων από Χίο, Αχαιός από Ερέτρια, Αγάθων από Αθήνα, Ιοφώντας και Αρίστωνας (γιοι του Σοφοκλά), ο τύραννος Κριτίας, ο νεότερος Σοφοκλής, ο νεότερος Ειριπίδης, Καρκίνος κ.ά.)

Παρακολουθείστε την τραγωδία:"ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ"

(2002, ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΛΦΩΝ- Εθνικό Θέατρο)

Απο πού προήλθε το δράμα
Το δράμα προήλθε από τις θρησκευτικές τελετές, τα δρώμενα (= ιερές συμβολικές πράξεις ) προς τιμήν του θεού Διόνυσου, οι οποίες ήταν αναπαραστάσεις των γεγονότων της ζωής του μπροστά στο κοινό.Τα χαρακτηριστικά τους ήταν η ιερή μανία και η θεοληψία, η κατάσταση δηλαδή κατά την οποία οι πιστοί ένιωθαν οτι τους είχε καταλάβει το πνεύμα του θεού.Επίσης, χαρακτηριστικά ήταν και η μίμηση και η μεταμφίεση σε Σατύρους